“Ik had mezelf leeggegeven. Voor mijn relatie, mijn gezin, mijn werk. Mezelf was ik vergeten. Ik voelde niet meer, al lang niet meer. Ik was op, burn out, depressie, angststoornis, het had vele namen. Gesprekstherapie, medicatie, opnames, nog meer gesprekstherapie, tot zelfs maandelijkse infusen magnesium om toch maar recht te blijven. Ergens daar middenin kwamen Ruth en haar kudde op mijn pad. Ik leerde terug te voelen en het mocht er zijn, grenzen aangeven en die bewaken. Naar mezelf kijken, ‘het’ niet altijd buiten mezelf te zoeken. En dat mijn ik een plaats mag hebben op deze aarde. Dat mijn intuïtie, die nooit weg is geweest, wel klopte. Ik groeide als mens en mijn zieltje werd blij. De spiegel die de paarden je voorhouden, is pittig en soms ga je de dieperik in. En dan staat Ruth naast je, om te vertalen wat de paarden bedoelen en om je op te vangen. Zonder oordeel, met liefde, zowel zij, als haar kudde. Dus als je je afvraagt of een traject de moeite waard is, zeg ik hartelijk JA. Ik bouwde het werken terug op, heel langzaam, want dat wilde mijn lichaam. Ik startte zelfs als zelfstandige in bijberoep, met een heel klein hartje maar Ruth geloofde er in. En bleef me de weg wijzen.

Ik voel terug, ik adem terug, ik leef terug. Reken ermaar op dat er magische dingen gaan gebeuren, als je JA zegt tegen Ruth en haar kudde.”